کد مددجو:۰۱۰۶۰۸.۱۱۰۱.۳

کودکان ۲ ساله‌ی این سرزمین لبخند زدن را یاد گرفته اند، به احتمال گفتن آب، مامان، بابا هم برایشان دشوار نباشد، بازی کردن را دوست دارند و لطافت دستِ مادرانشان را باتمام وجود حس میکنند.
اما این بین ۲ ساله هایی هستندکه نه تنها صورت کوچکشان با لبخند آشنا نیست، که نه تنها دست مادر نوازشگرشان نیست بلکه با درد و بیماری بیشتر از بازی و شادمانی، آشنایی دارند.
کودکِ ۲ ساله‌ی ما مبتلا به بیماری گوارشی‌ست و تنها با پدرخود زندگی میکند، پدری که پیش تر با سرایداری گذران روزگار میکرد و پس از آنکه باکودکش به دستور صاحب خانه، از خانه هم بیرون شدند هردو در کنارخیابان زندگی را ادامه دادند،بی سقف و بی پناه!
بهزیستی مدتی درخانه های امن به آنها پناهی داد اما به دلیل مشکل گوارشی، به ناچار کودک دربیمارستان بستری شد. کودکِ کوچک ما پس از ترخیص به خانه مادربزرگ خواهد رفت.
اماحالا حتی خبری از هزینه ترخیص هم نیست، او چشم انتظار آن است که از بیمارستان رها شود.
ما درکنارهم میتوانیم به این چشم انتظاری پایان دهیم و چهره این کودک ۲ ساله را با لبخند، آشنا کنیم.